بارهنگPlantago بارتنگ گياهى است علفى و خودرو و چند ساله داراى برگهاى سبز پهن و گل آذين سنبلهاى آن در وسط برگها قرار دارد دانه آن ريز و مدور و سياه مايل به بنفش اين گياه در باغها و روى چمنها و كنار جويهاى آب در نواحى معتدله زمين بوفور يافت مىشود.
طبيعت آن سرد است و دانه آن و گاهى برگ و ريشه اين گياه مصرف درمانى دارد مضمضه نمودن آب برگ اين گياه سبب بهبودى زخمهاى داخل دهان مىشود.
كشيدن آب برگ آن در بينى سبب التيام زخمها و شقاق مخاط بينى شده و بدينوسيله از خون دماغ جلوگيرى مىشود گرفتن آب طبخ شده ريشه بارهنگ در پاى دندان دردناك درد را تا حدودى تسكين مىدهد و تقويتكننده لثه نيز مىباشد طبخ كرده (دم كرده) دانه بارهنگ جهت معالجه بيماريهائى مثل نفس تنگه (آسم) پيچش شكم و ناراحتى هاى ريهاى و زخمهاى دستگاه گوارش بكار مىرود خوردن دانه بارهنگ كبد و اطحال و كليه ها را تقويت مىنمايد در پيچش شكم براى معالجه از دم كرده دانه بارهنگ و بهمن پيچ بطور مساوى استفاده مىكنند و پس از طبخ آب صاف كرده آن را با روغن بادام شيرين مىخورند.
بعضى از پزشكان به افرادى كه اسهال خونى دارند دستور مىدهند مقدارى بارهنگ را با كمى سركه و عدس طبخ نموده و پس از اضافه نمودن قدرى نمك طعام بر آن ميل نمايند- (بارهنگ ده گرم سركه نصف استكان و عدس پنجاه گرم با اضافه نمودن مقدارى نمك طعام)
ضماد لعاب بارهنگ به اعضاء سوخته شده با آتش با مواد شيميائى نظير اسيدها وبازها بهبودى عضو سوخته شده را تسريع و تسهيل كرده و سوزش زخم را هم نقصان مى دهد (چنانچه عضوى با مواد شيميائى سوخته شود قبل از هر چيز شستشوى ماده شيميائى از عضو لازم مىباشد و بعد از شستشوى با آب به مداوا پرداخته مىشود).
- آنچه در این مقاله میخوانیم
