بنفشه طبی گياهى است از تيره بنفشه علفى و كوچك قد و در غالب نواحى ايران و بيشتر در نواحى كوهستانى و مرطوب و كم آفتاب مىرويد گلها و برگهاى اين گياه داراى آلكالوئيدى به نام ويولين همراه با مقدارى اسيد ساليسيليك و مقدارى اسانس و مواد داروئى ديگر است اين گياه در نواحى غربى ايران در اولين روزهاى بهار گل مىدهد و گل آن آبى مايل به بنفش است.
گلها و برگهاى آن مصرف داروئى دارد.
مزاج آن سرد و تر بوده
و گياهى است ملين-
مسهل صفرا-
خلط آور تب بر و ضد كم خوابى
چنانچه از پودر خشك كرده گلهاى آن مقدار يك مثقال خورده شود اثر مسهلى دارد اما مقدار دم كرده آن دو مثقال است كه معمولا با داروهاى ديگر و يا به تنهائى خورده مىشود. در ناراحتى هائى نظير سرماخوردگى- سينه پهلو- آنفلوآنزا و تبهاى گرم مزاج ديگرى مانند تب گلودرد- ذات الجنب- ذات الريه- زكامهاى گرم مزاج و خشونت ششها مى توان گل بنفشه را با تخم كاهو و تخم خشخاش و بارهنگ از هركدام دو مثقال گرفته و دم كرده و آب صاف كرده آن را ميل نمود براى دفع صفرا بنفشه را با آلوى زرد جوشانده و مىخورند.
براى مداواى اسهال هاى صفراوى يك مثقال شير خشت و سه مثقال از پودر گل بنفشه را مخلوط كرده و در مدت دو روز و روزى دو بار مى خورند.
