گياهى است درختى و خودرو از تيره راش و در ايران در نواحى كردستان- لرستان- ايلام بصورت جنگل مشاهده مى شود قسمت داروئى اين گياه پوست تنه درخت و ميوه آن است و مازوئى كه از آن گرفته مىشود. اين گياه از نظر طعم ميوه دو نوع است يك نوع داراى ميوه تلخ و نوعى ديگر داراى ميوه شيرين و در اينجا منظور نوع شيرين ميوه آن است گلوله هاى مازو كه در برگهاى جمع شده درخت بلوط درست مىشوند مصرف داروئى و صنعتى دارند مزاج اين گياه سرد و خشك و بعلت داشتن تانن (اسيد تانيك) و چند ماده داروئى ديگر داروئى است قابض ميوه آن خوراكى است اما بسيار دير هضم است افرادى كه مبتلا به اسهال شديد هستند چنانچه روزى دو سه بار و هربار يك مثقال از پودر دانه آن را ميل نمايند اسهال آنان بسته خواهد شد بهمين طريق خونريزيهاى داخل دستگاه گوارش را بند آورده و زخم امعاء را مداوا مى كند اگر ميوه آن را كباب كرده و بخورند ادرار را زياد مى كند افرادى كه به ورم حالب مبتلا هستند اگر پودر ميوه آن را با پيه خوك و نمك مخلوط كرده و در امتداد حالب و در كنج ران بمالند ورم حالب را مرتفع مىسازد.
بعضى از زخمهاى روى پوست بدن كه مرتب آب مىدهند و زياد مىشوند بايد ميوه بلوط را بسوزانند و بصورت زغال درآورده و پودر كرده و بر روى اينگونه زخمها بپاشند زخم را خشك نموده و بهبودى آن را تسريع مىكند.
زنانى كه ترشحات رحمى آنان بيش ازاندازه مىباشد بايد پودر ميوه بلوط را با سفيده تخم مرغ مخلوط كرده و بر پنبه ريخته و در قسمت جلو رحم گذارند تا رطوبات زيادى را خشك كند (درصورتىكه ترشحات متعفن باشد علامت عفونت است و لازم است همراه اين عمل از بخور و شستشو با داروهاى ضدعفونىكننده و يا مصرف خوراكى اينگونه داروها غفلت نشود.
