خولنجان
خولنجان Alpinia .afficinarum خسرودار- قرغات (گياهى است از تيره زنجبيل)
نوشته اند خولنجان ريشه درختى است بنام پان كه در سرزمين هندوستان و بنگلادش بيشتر مى رويد و اين دارو را بزبان هندى گلچين نامند.
طبيعت آن گرم است.
۱. داروئى است مقوى كليه اعضاء دستگاه گوارش-
۲. كم كننده بول و براى اطفالى كه داراى شب ادرارى هستند مفيد است.
۳. صافكننده صدا-
۴. برطرف كننده بوى دهان بخصوص در افرادى كه بوى بد دهان آنان منشأ معدى دارد-
۵. تسكين دهنده سردردهاى رطوبى-
۶. قاطع آروغ- (باد گلو) ترش و زيادتر از حالت طبيعى-
۷. تسكين دهنده دردهاى كمر و سياتيك-
۸. زيادكننده سرعت تكلم- افرادى كه لكنت زبان دارند مى توانند مقدارى از آن را خورده و مقدارى را هم در زير زبان خود بگذارند براى آنان نافع است.
۹. خوردن چهار گرم خولنجان با يك ليوان شير بز تازه دوشيده قدرت نغوظ را بسيار مىكند-
۱۰. پزشكان قديم نوشته اند كه بدن انسان را در برابر ابتلاى به مرض سرطان مقاوم مى سازد و در افراد سرطانى سرعت پيشرفت سرطان را كم مىكند.
مقدار خوراك آن تا هفت گرم و چنانچه عرق آن گرفته شود آن نيز تا حدودى خواص مذكور را دارا مى باشد.
