ترنجبين صمغى است كه بر شاخه و برگ گياهى خاردار از تيره فرعى پروانه واران بنام شترخارياAlKagi پيدا مىشود و اين گياه در خراسان و گرجستان و مقدارى نيز در اطراف همدان مىرويد.
اين شاخه ها و برگها را كه داراى صمغ اند جمع آورى كرده و در آب شستشو مى دهند. سپس آن آب را مى جوشانند تا بخار شود و ترنجبين بصورت بلورهائى متبلور گردد.
طبيعت اين صمغ گرم و تر بوده
۱. داروئى است مدر صفرا و
۲. كم كننده تب
۳. براى درد سينه و سرفه نيز مفيد است و
۴. چنانچه آن را با زيره دم كرده و ميل كنند قراقر و صداهاى دستگاه گوارش را ساكت مىكند.
۵ افرادى كه جوش هاى آبله مانند در روى بدن دارند كه با تب همراه است و همچنين
بيمار حصبه اى و اسهال خونى و افرادى كه در ادرار آنان خون وجود دارد در خوردن آن مجاز نيستند.
