آویشن | Thymus

اين گياه بيشتر در شمال و غرب كشور می‏رويد و بيشتر در نواحى كوهستانى مانند كوههاى شيراز و الوند فراوان است گلهاى بنفش و صورتى دارد و تمام اعضاء گياه معطر و داراى اسانس تيمول و چند ماده داروئى ديگر است زنبوران عسل به اين گياه علاقه فراوان دارند و زنبورى كه از عصاره اين گياه جمع‏آورى كند عسل بسيار معطر خواهد ساخت دامهاى شيرده چون از اين گياه بخورند شيرشان معطر و مقوّى خواهد شد. گياهى است گرم مزاج- مدر- اشتهاآور- دافع بخارات و گازهاى معده و روده تسكين دهنده استفراغ- دافع ريح الكليه و شن‏هاى ريز كليه- نقصان دهنده رطوبات مزاج- مقوى اعصاب بوده و مقدار خوراك آن از دم كرده آن دو مثقال و از پودر خشك آن نيم مثقال است و اما مصرف آويشن نبايد سالانه باشد چون مصرف ممتد آن ممكن است ايجاد ورم كبد نمايد. اسانس‏هاى موجود در آويشن عبارتند از تيمول و كارواكرول. همين اسانس‏ها هستند كه وقتى زنبور عسل از اين گياه مى‏خورد عسل آن را بسيار معطر و مشهور می‏سازند.