اين گياه از هر لحاظ شبيه به بادام شيرين است با اين تفاوت كه مغز آن بعلت داشتن يك ماده اى از نوع هيتروزيدها تلخ مزه مىباشد.
اندام مورد استفاده داروئى بيشتر مغز دانه گياه و روغن حاصل از آن است.
طبيعت آن گرم است.
۱. روغن بادام تلخ چنانچه بصورت خوراكى مصرف گردد يكى از داروهاى بسيار خوب براى دفع اخلاط چسبيده به ديواره دستگاه گوارش است.
۲. و ضماد آن با مقدارى سركه به پيشانى و اطراف آن سردردهاى سرد مزاج سر را ساكت مى كند.
۳. ريختن روغن بادام تلخ در چشم قدرت بينائى را زياد مى كند.
۴. بادام تلخ يا روغن آن در معالجه تنگى نفس و آسم و ورم ششها نيز نافع مى باشد.
۵. افرادى كه به درد كليه ها مبتلا هستند درصورتى كه علت درد وجود سنگ نباشد بلكه مربوط به بافت خود كليه ها باشد مى توانند مقدارى بادام تلخ را با مقدارى نشاسته و مقدارى نعناع خشك پودر كرده بخورند درد كليه ها ساكت خواهد شد.
۶. اگر بادام تلخ را با شربت عسل ميل نمايند سختى خروج ادرار را مرتفع مى سازد.
۷. روغن بادام تلخ چون مقدارى سم است كشنده جنين است و دخول آن در رحم زنان باردار سبب سقط جنين مى گردد.
۸. در بيشتر گوش دردها مانند اوتيت ريختن روغن بادام تلخ در گوش درد را ساكت مى سازد و ناراحتى را برطرف مى كند.
۹. افرادى كه در فصول سرد پوست بدنشان شقاق مى شود اگر با روغن بادام تلخ شقاق را چرب كنند از ساير چربى ها زودتر شقاق را بهبودى مىبخشد.
۱۰. كتيراى درخت بادام تلخ يا بادام شيرين را مى توان بجاى صمغ عربى مصرف نمود.
مقدار خوراك از پودر مغز دانه بادام تلخ تا 20 گرم و از روغن آن تا 5 گرم است.
در مداواى زخمهائى كه احتياج به چرب كردن و ضد عفونى هم دارند همراه با مرحم مربوط مقدارى روغن بادام تلخ اضافه مى كنند.
اگر پودر گنه گنه را با روغن بادام تلخ مخلوط نموده و بر محل درد در دردهاى مفصلى بمالند اكثر مواقع درد را تسكين مى دهد.
